بشری

ما نوکران خیمه آقای عالمیم ...

بشری

ما نوکران خیمه آقای عالمیم ...

«انى لم اخرج اشرا و لابطرا و لا مفسدا و لا ظالما و انما خرجت لطلب الاصلاح فى امة جدى(ص) ارید ان آمر بالمعروف و انهى عن المنکر»
"امام حسین علیه السلام "خطبه منی

امام علی ع :
امر به معروف کن تا از اهل معروف باشی
و با صالحان محشور شوی،
زیرا تمامیت امور نزد خدای متعال به امر به معروف ونهی از منکر است.
(من لا یحضره الفقیه ج4 ص 387)

بشری
پیوندها
سوره قرآن
روزشمار محرم عاشورا وصیت شهدا
حدیث موضوعی

۳۶ مطلب در فروردين ۱۳۹۳ ثبت شده است

۱۵ فروردين۱۷:۴۰

            این سه پاورپوینت از دست ندهید...

موضوع:

یک مسئله کاملا مبتلا به همه ما. یک موضوع خطرناک، اگر از آن مطلع نباشیم...

 

پاورپوینت اول


پاورپوینت دوم


پاورپوینت سوم


۲
بشری 313 | ۱۵ فروردين ۹۳ ، ۱۷:۴۰
۰۶ فروردين۲۱:۲۱

قدمت امر به معروف و نهی از منکر به زمان آفرینش حضرت آدم برمی‏گردد. نخستین انسان روی زمین، دعوت کننده به نیکی‏ها بود و پس از وی نیز پیام‏آوران وحی و پیروان مؤمن‏شان در انجام این فریضه مهم کوشیدند و برای منکرزدایی، دشواری‏ها را تحمل کردند و هزینه‏های جانی و مالی بسیار دادند. در روزگار ما امام خمینی رحمه‏الله ، مردم را به انجام این وظیفه الهی فراخواند و در حال حاضر نیز رهبر فرزانه انقلاب همگان را به اجرای این فریضه الهی سفارش می‏کند:

همه باید امر به معروف و نهی از منکر بکنند، هم مسئولیت شرعی و هم مسئولیت انقلابی و سیاسی شماست. امر به معروف هم مثل نماز واجب است.

معروف، در لغت به معنی «شناخته شده»، از ماده عرف و منکر، به معنی «ناشناس» از ماده انکار است. بر این اساس، کارهای نیک. اموری شناخته شده و کارهای زشت و ناپسند، اموری ناشناس معرفی شده‏اند؛ چه اینکه فطرت پاک انسانی با دسته اول آشنا و با دسته دوم ناآشناست.

آیات زیادی درباره اهمیت این دو وظیفه مهم و بزرگ اجتماعی وارد شده است که ما تنها به برخی از آنها اشاره می‏کنیم. در سوره آل عمران آمده است:

باید از شماها گروهی وجود داشته باشند که مردم را به نیکویی و خیرفراخوانند و به معروف امر کنند و از منکر باز دارند و آنان رستگارانند. (آل عمران: 104)

از این آیه استفاده می‏شود که امر به معروف و نهی از منکر، دو مرحله دارد: یکی مرحله فردی که هر کس باید به تنهایی وظیفه نظارتی خود را انجام دهد و دیگری مرحله همگانی و دسته جمعی که در این حال، همه مردم موظفند برای پایان دادن به نابسامانی‏های اجتماعی دست به دست هم بدهند و با یکدیگر همکاری کنند. در نوع اول که جنبه فردی دارد، شعاع آن محدود به توانایی فرد است، ولی در نوع دوم چون جنبه گروهی دارد و شعاع قدرت آن وسیع است، طبعا از شئون حکومت اسلامی به شمار می‏آید. این دو شکل از فراخوانی، یعنی مبارزه با فساد و دعوت به سوی حق، از شاهکارهای قوانین اسلامی است و لزوم تشکیل یک گروه نظارتی بر وضع اجتماعی و سازمان‏های حکومت را مشخص می‏سازد.

در این‏باره در سوره مائده، این کریمه قرآنی به چشم می‏خورد:

چرا دانشمندان و عالمان دین، آنان (مردم) را از سخنان گناه‏آلود و خوردن مال‏های نامشروع بازنمی‏دارند؛ چه زشت است کاری که می‏کنند. (مائده: 63)

در آیه‏ای از سوره توبه هم آمده است:

مردان و زنان مؤمن، دوستان و هواداران یکدیگرند. امر به معروف و نهی از منکر می‏کنند، نماز را برپا می‏دارند و زکات می‏دهند و از خدا و پیامبر فرمان‏برداری می‏کنند. خداوند آنان را مورد رحمت قرار دهد که خدا عزیز و حکیم است. (توبه: 71)

افزون بر این آیات، آیه 17 سوره لقمان، آیه 157 سوره اعراف، آیات 40 و 41 سوره حج و آیه 110 سوره آل‏عمران، بر اهمیت این دو فریضه الهی تأکید دارند که با توجه به این رهنمودها، لازم است در سایه آموزه‏های قرآنی و احیای امر به معروف و نهی از منکر، شادابی و نشاط معنوی بیش از پیش به کالبد جامعه دینی دمیده شود.

۰
بشری 313 | ۰۶ فروردين ۹۳ ، ۲۱:۲۱
۰۶ فروردين۲۱:۱۱

پیامبر گرامی اسلام در ضمن یک مثال ساده و روشن، فلسفه امر به معروف و نهی از منکر و عدم منافات آن را با آزادی، چنین ترسیم می‏فرماید:

یک گنهکار در میان مردم، مانند کسی است که با گروهی سوار کشتی می‏شود و هنگامی که در وسط دریا قرار می‏گیرد، به سوراخ کردن جایگاه خویش می‏پردازد. اگر دیگران او را از این کار خطرناک بازندارند، آب به کشتی نفوذ می‏کند و یک‏باره همگی غرق می‏شوند.


پیامبر با این تعبیر زیبا، منطقی بودن و لزوم وظیفه امر به معروف و نهی از منکر را بر همگان مجسم می‏سازد و حق نظارت فرد بر اجتماع را حقی طبیعی که ناشی از پیوند سرنوشت‏هاست، می‏داند. آری، جامعه نیز به‏سان کشتی است. سرنشینان کشتی تنها تا حدی آزادند که موجب هلاک دیگران نشوند. هر گاه مسافری از این آزادی استفاده نادرست کند و بخواهد با میخ یا تیشه بدنه کشتی را سوراخ کند، همه مسافران بنابر غریزه دفاعی خود، به شدت با او مبارزه می‏کنند و عمل او را حرکتی از روی نادانی و محدودنگری می‏پندارند. بی‏شک سستی و بی‏توجهی آنان، خطر غرق شدن و نابودی همگان را به دنبال خواهد داشت. از این رو، همه مؤمنان در بازداشتن افراد از ارتکاب گناهان و زیرپا نهادن ارزش‏های الهی، متعهد و مسئولند.

عمل به این مسئولیت الهی ـ انسانی، بر همه کس واجب است و در صورت کوتاهی، باید در انتظار خواری این جهان و کیفر دردناک سرای دیگر بود.ملااحمد نراقی در توصیه‏ای مؤکد، این زنگ بیداری را با این سخنان به صدا در می‏آورد:

امر به معروف و نهی از منکر، از اعظم شعائر دین و اقوی علامت شریعت و آیین است و مقصد کلی از بعثت انبیا و ائمه و اوصیا و نایب گردانیدن متدینین از علما، بلکه قطب آسیای جمیع ادیان وملل است که همه بر محور آن می‏گردند و در صورت اهمال و اخلال در انجام آن، مضمحل (می‏شوند) و از میان می‏روند. از این جهت، مدح و ترغیب به آن، در آیات و اخبار به کرات آمده (است) که عاملین به آن صالحین و تارکین آن ملعون معرفی شده‏ اند.

۱
بشری 313 | ۰۶ فروردين ۹۳ ، ۲۱:۱۱
۰۶ فروردين۰۰:۰۴

آفرین بر اوباشی که میزنند
آفرین بر بیمارستانی که نمی پذیرد
آفرین بر قاضی که حکمش بدرد دنیایش هم نمیخورد ، آخرت پیش کش
آفرین بر مسئولینی که فراموش می کنند
اما
آفرین بر تو که ستاره می شوی میان این همه شمع های بدلی...

 

مسئولان محترم:"علی" امروز آرام خوابید ،آرام بخوابید...

 

۰
بشری 313 | ۰۶ فروردين ۹۳ ، ۰۰:۰۴
۰۵ فروردين۲۳:۳۶

۲
بشری 313 | ۰۵ فروردين ۹۳ ، ۲۳:۳۶
۰۵ فروردين۲۳:۲۵

من همین امر به معروف و نهی از منکر زبانی را ولو به شکل خیلی راحت و آرام و بدون هیچ خشونت و دعوایی واقعا یکی از معجزات اسلام می دانم. مثلا یک نفر کار خلافی می کند، می گویند آقا شما این کار را نباید می کردی. این مطلب را بگو و برو. می گوید او بر می گردد دو تا فحش به من می دهد. خیلی خوب؛ حالا دو تا فحش هم به شما بدهد؛ برای خاطر امر خدا تحمّل کنید. اگر نفر دوم هم بگوید آقا شما باید این کار را نمی کردی؛ بدانید اگر دعوا هم بکند، دعوایش کمتر از آنی است که با نفر اوّل کرده است. نفر سوم و نفر دهم و نفر بیستم هم همین طور.

بنابراین، اگر نهی از منکر باب شد و تا نفر بیستم رسید، شما خیال می کنید آن آدم دیگر آن کار را تکرار خواهد کرد؟! نهی از منکر واقعا معجزه می کند. فقط هم زبانی؛ یدی اش در اختیار حکومت است؛ یعنی اگر جایی باید با گناهکار به ﺻورت یدی و مجازاتی برخورد کنند، فقط دستگاههایی از حکومت هستند که مسئول این کارند؛ مردم نباید بکنند. اما زبانی چرا؛ خیلی هم اثر دارد.

۱
بشری 313 | ۰۵ فروردين ۹۳ ، ۲۳:۲۵